Tijdens zijn productieve jaren bij Blue Note geeft Lou Donaldson een bluesy schwung aan iedere jazzformatie. Op Blues Walk perfectioneert hij in 1958 zijn bluesy bop als hij trakteert op een portie pretentieloos plezier, sfeergrooves voor de late avonden, en soulvolle feelgoodjazz voor zondagse ontspanning. Congaspeler Ray Barretto geeft de saxofonist dan ook nog eens dat extra beetje exotisch swingplezier op een warm vloeiend jazzwerkstuk dat met regelmaat een gelukzalige glimlach afdwingt.